Briek Schotte, flandrien der flandriens, krijgt eigen muurschilderij bij KOERS

Een nieuw gezicht op de ‘Koppenmuur’ in de tuin van KOERS, het Museum van de Wielersport in Roeselare. Niemand minder dan oerflandrien Briek Schotte krijgt met een officieel onthullingsmoment op 4 april zijn plaats naast collega-wereldkampioenen als Rik Van Looy, Freddy Maertens en Lotte Kopecky.

Dag op dag 20 jaar geleden verloor het Belgische wielrennen een monument. Albéric ‘Briek’ Schotte, de laatste der flandriens, liet op 4 april 2004 het leven. Dat nota bene op de dag van de Ronde van Vlaanderen, de koers die hij twee keer won (in 1942 en 1948) en waarin hij 20 keer aan de start stond – nog altijd een record. Bij 8 van zijn 20 deelnames eindigde Schotte bovendien op het podium, ook op dat vlak deed nooit iemand beter. 

Geen toepasselijker moment – drie dagen na de Ronde - voor Stad Roeselare en KOERS om ‘IJzeren Briek’ te eren op de tuinmuur van het museum. Kunstenares Julie ‘Jools’ Vercruysse vereeuwigde Schottes portret, dat een eigen plaats kreeg naast collega-wereldkampioenen Lotte Kopecky, Rik Van Looy, Benoni Beheyt, Yvonne Reynders en Freddy Maertens.  

Levenswijsheden

De muurschildering wordt onthuld door Johan Schotte, Brieks enige zoon.

Deze prachtige schildering op de Koppenmuur van KOERS is een perfect eerbetoon aan mijn dierbare vader. Ik hoop dat dit mensen voor generaties lang kan inspireren. Laten we ons ook de herinnering aan mijn vader levend houden door zijn buitengewone menselijke kwaliteiten verder in de praktijk te brengen. Laat ons allemaal een beetje meer Briek - #MoreBriek - aan ons leven toevoegen.

Ook de organisatoren van de GP Briek Schotte, het stadsbestuur van Waregem waar Briek ereburger is en grootheden-Flandriens uit de Belgische wielrennerij zoals Johan Museeuw, Freddy Maertens en Eric Leman tekenen present.  

Twintig jaar na zijn dood blijft ‘IJzeren Briek’ nog altijd verder leven in het collectieve geheugen van de Belgische wielerfans. Niet alleen door zijn prestaties op de fiets, maar ook door zijn levenswijsheden ernaast. Ook nu geldt nog: je moe zere riejn, als je zere moe riejn. En traag rijden, wanneer je traag moet rijden.

Dubbele wereldkampioen

Schotte sprak zoals hij koerste, snedig en rechtdoor. Naast zijn exploten in het klassieke voorjaar werd hij ook tweede in de Tour van 1948 en kroonde hij zich datzelfde jaar een eerste keer tot wereldkampioen wielrennen in Valkenburg. Twee jaar later deed hij dat kunstje nog eens over voor eigen volk in 1950 in Moorslede.  

De dubbele wereldkampioen bleef na zijn actieve wielercarrière synoniem staan voor het oer-Vlaamse wielrennen. Ook als ploegleider bij de mannen én de vrouwen bleef hij trouw aan zijn flandrien-DNA. Zo won hij met Flandria nog vier keer Vlaanderens Mooiste (met Rik Van Looy in 1962, met Noël Foré in 1963, Walter Godefroot in 1968, Erik Leman in 1970 en Evert Dolman in 1971). 

Met zijn muurschildering in de museumtuin van KOERS komt Schotte dus thuis in Roeselare, de Hoofdstad der Wereldkampioenen.

De Koppenmuur is een ode aan de Belgische regenboogtruien. Met elke nieuw portret wordt ze alleen maar indrukwekkender.